Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,

Παναγία μου, σε βλέπω στην εικόνα σου. Τί όμορφη που είσαι!

Δεν έχω δει καμμιά άλλη με τόση ομορφιά! Και τί γλυκιά! Και με πόση αγάπη κρατάς το Χριστούλη στην αγκαλιά σου! Είσαι η πιο μεγάλη Μητέρα. Η Μητέρα των μητέρων, μού είπε η μαμά μου. Και η πιο καλή. Γι’ αυτό σε λένε Παναγία.

Σ’ αγαπώ πολύ, Παναγίτσα μου, και θα σου πω ένα ποιηματάκι, που μ’ έμαθε η μαμά μου, αντί για άλλη προσευχή απόψε:

«Κύριε, κάνε μας καλύτερους γονείς.

Δίδαξε μας να καταλαβαίνουμε τα παιδιά μας...

Να ακούμε υπομονετικά ό,τι έχουν να μας πουν
και να απαντάμε ευγενικά, όταν μας ρωτούν...
Προφύλαξέ μας από τον κίνδυνο να φερόμαστε απότομα.
Βοήθησέ μας, να μην πληγώνουμε τα αισθήματά τους. Βοήθησέ μας ,να μην τραυματίζουμε τη φιλοτιμία τους,
να μην τα τιμωρούμε σε ώρες εξάψεως και θυμού.

Φώτισε μας να τα νουθετούμε με ηρεμία και πραότητα
και σε κάθε στιγμή να τα εμπνέουμε με το παράδειγμά μας.

Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς τής αθλίας μου ψυχής καί ταλαιπώρου μου ζωής, μή εγκαταλίπης με τόν αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ᾿ εμού διά τήν ακρασίαν μου: μή δώης χώραν τώ πονηρώ δαίμονι κατακυριεύσαί μου τή καταδυναστεία τού θνητού τούτου σώματος: κράτησον τής αθλίας καί παρειμένης χειρός μου, καί οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας.

Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε ἡ κατά σάρκα γεννήσασα τόν Θεόν Λόγον, γνωρίζω ὅτι δέν εἶναι εὐπρεπές, οὐδέ ἄξιον εἰς ἐμέ τόν πανάσωτον, τόν ἔχοντα μεμολυσμένους τούς ὀφθαλμούς καί τά χείλη ἀκάθαρτα, νά ἴδω τήν εἰκόνα Σου τῆς Ἁγνῆς, τῆς Ἀειπαρθένου, τῆς ἐχούσης τό σῶμα καί τήν ψυχήν καθαρά καί ἀμόλυντα, ἀλλ᾽ ἀπεναντίας πρέπει νά μισηθῶ ὁ ἄσωτος καί νά ἐπιτιμηθῶ ὑπό τῆς ὑμετέρας καθαρότητος. Πλήν ἐπειδή ὁ Θεός τόν Ὁποῖον ἐγέννησες, ἔγινεν ἄνθρωπος ὅπως καλέσῃ τούς ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν, λαμβάνω καί ἐγώ τό θάρρος καί προσέρχομαι πρός Σέ, παρακαλῶν μετά δακρύων.

Πρίν της Ιεράς Εξομολογήσεως

Προαιώνιε Πατήρ των οικτιρμών, και Θεέ πάσης παρακλήσεως. Εγώ, ο ταλαίπωρος, θέλοντας να εξετάσω την Συνείδησίν μου επάνω εις ταίς ανομίαις μου, φοβούμαι κατά πολλά και τρέμω· επειδή και σού είναι τόσον φανερή η κατάστασις της ζωής μου, οπού κανένα έργον, και κανένας συλλογισμός μου δεν ημπορεί να είναι κρυπτός εις τους οφθαλμούς σου.

Κύριε, πριν πάρω σήμερα το τιμόνι στα χέρια μου, σου ζητώ αυτην τη χάρη.

Βοήθησε με να χρησιμοποιήσω το αυτοκίνητο με νηφαλιότητα και φρόνηση, όχι ανυπόμονα, όχι εγωϊστικά, αλλά γιά ηρεμη και ευγνώμονα εξυπηρέτηση και όχι γιά επίδειξη ή νευρική εκτόνωση ή αχόρταγη απληστία πολυπραγμοσύνης.

Του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Υπεράγαθε Δέσποινα Θεοτόκε,
επάκουσον της οικτράς μου δεήσεως
και μη καταισχύνης με από της προσδοκίας μου,
η μετά Θεόν ελπίς πάντων των περάτων της γης.

Εις τό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Κύριε ο Θεός μου, ο αριθμών τα πάντα εν συνέσει, ο τον ουρανόν τανύσας και την γην διαστήσας τω σω κράτει της οικείας δόξης, ο δρακί κατέχων την σύμπασαν κτίσιν, δώρησαί μοι τω δούλω σου νίκην και ευστάθειαν κατά των πνευμάτων της πονηρίας, ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως.