Είναι μια από τις μεγαλύτερες Μονές του Αγίου Όρους και τρίτη σε ιεραρχία. Κτίστηκε το 980 από τον Ιωάννη Τόρνικιο τον Ιβηρα - αυλικό του ηγεμόνα της Ιβηρίας (Γεωργία) και στρατηγό του Βυζαντίου - στην θέση όπου παλαιότερα υπήρχε η Μονή του Κλήμεντος. Το Καθολικό κτίσθηκε από τον Ιβηρα Γεώργιο Βαρασβατζε το 1030.
Κανένα άλλο από τα θρησκευτικά καθιδρύματα του Προμυρίου δεν βρήκε τέτοια απήχηση στη λαογραφική και ιστορική ζωή του χωριού, όσο το μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα.
Ήταν, μπορεί να πει κανείς, όσο ο προμυριώτης είχε στραμμένα τα μάτια του προς τον ουρανό, ένα γενικό προσκύνημα των κατοίκων όλου του νότιου Πηλίου, και πέρα από αυτό: κέντρο πνευματικής δραστηριότητας με τον γιο Σπυρίδωνα να γίνεται αντικείμενο θρύλων και παραδόσεων – τόσο διεγερτικά επέδρασε ο Άγιος στο λαϊκό αίσθημα.
Η Μονή βρίσκεται σε υψόμετρο 160 μέτρων, σε μια πλαγιά του Ν.Δ. μέρους της χερσονήσου και είναι αφιερωμένη στον 'Άγιο Γεώργιο. Ιδρύεται, σύμφωνα με την παράδοση, τον 10ο αι.στα χρόνια του Λέοντος Σοφού από τρία αδέλφια, τον Μωυσή, τον Ααρών και τον Ιωάννη από την Αχρίδα. Αρχικά ονομαζόταν Μονή Αγίου Γεωργίου του Ζωγράφου.
Η Μονή είναι κτισμένη πάνω στη θάλασσα, στη Β.Α. πλευρά του Αγίου Όρους. Ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αι. από τον μέγα στρατοπεδάρχη Αλέξιο και τον αδελφό μέγα πριμικήριο Ιωάννη.
Το Καθολικό της Μονής είναι αφιερωμένο στην Μεταμόρφωση του Σωτήριος (6 Αυγούστου) και έχει τοιχογραφηθεί από τον Ναουσαιο αγιογράφο Ματθαίο Ιωαννη το 1854.Εκεί είναι θαμμένοι και οι δυο κτήτορες της Μονής.
Η παλιά και ιστορική μονή Λατόμου, ο ενοριακός ναός σήμερα του Οσίου Δαυίδ του εν Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης, κάτω από τη μονή Βλατάδων και είναι γνωστή σε πιστούς και τουρίστες επισκέπτες από όλο τον κόσμο, λόγω της ιστορικής της αξίας, της υπέροχης θέας προς τον Θερμαϊκό και κυρίως, λόγω του σπάνιου ψηφιδωτού του 5ου αιώνα, που παρουσιάζει τον Χριστό σε νεαρή ηλικία.